صدای قدمهای سال جدید کم کم به گوش می رسد...می شنوید؟؟؟چقدر زود گذشت!
بیایید به سالی که گذشت نگاهی بیاندازیم...
ووووووووااااااااااااااااااااای ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی ی
چه سال سیاهی،چقدر دروغ،چقدر تهمت،چقدر غیبت،چقدر سهل انگاری...
پس ما انسانها به چه زنده ایم؟؟؟اکر قرار باشد هر سال خانه تکانی کنیم،ولی خانه ی دلمان پر از گرد و غبار باشد،چه فایده؟
اگر قرار باشد که لوح قلبمان هر سال سیاه تر از سال قبل باشد که مردنمان به از بودنمان!!!
باید بمانیم تا کاری کنیم؛نه اینکه کاری کنیم تا بمانیم.
اینگونه فایده نداره...باید یک جنبش راه بیاندازیم...جنبشِ...جنبشِ...نمی دانم،انتخاب نامش را بر عهده ی شما می گذارم...
ولی می دانم که چه وظیفه ای داریم...ابتدا و قبل از هر چیزی باید یک سر و سامانی به وضع دلمان بدهیم..
هر چه کینه و بدی دارد را خوب بتکایم...تا خوب سفید سفید شود.
اگر به کسی بد کردیم از او حلالیت بطلبیم...کمی هم مایع عشق و محبت به خدا را بر قلبمان بزنیم...
واز خداوند خالصانه و خاضعانه طلب بخشش کنیم که او الرحم الراحمین است...
حالا بهتر شد...اما این دل پاک از این به بعد نیاز به مراقبت شدید دارد،تا مبادا خدای نکرده باز به حالت سابق باز گردد.
از پیامبر اکرم صلی‌الله علیه واله پرسیدند: آیا کسی با شهیدان محشور می‌شود؟ پیامبر پاسخ داد: بلی، کسی که هر روز بیست بار یاد مرگ کند. مرگ آرزوها را کوتاه و عمل را نیکو کند.
خوب است اگر خواستیم گناهی مرتکب شویم،ناگاه به خود نهیب بزنیم که فلانی،اگر همین الان اجل به سراغت بیاید،چه می کنی؟آن هم در این وضع،در حالی که داری تهمت می زنی،دروغ می گویی،غیبت می کنی و....
چه خوب است که همیشه بر این باور باشیم که دوربینی دائما تمام رفتار و حرکات و حتی فکر های ما را ضبط میکند..و در آخر آن را جلوی چشممان می آورد..آن وقت است که سعی می کنیم جلوی دوربین گاف(!)ندهیم...
سرتان را به درد آوردم...خلاصه ی حرفم این بود که این بار بیشتر به دلمان توجه کنیم،تنهایش نگذاریم...به سمت خدا بازگردیم....او منتظر ماست...
و باز هم همان جمله ی معروف:
((روزی را که در آن گناه نکنیم،عید است.))
مشخصات مدیر وبلاگ
عناوین یادداشتهای وبلاگ
